Βιοδιασπώμενο υλικό τροποποιημένου φιλμ-SPLA

Η χρήση του πολυγαλακτικού οξέος επεκτείνεται πλέον πέρα ​​από την ιατρική σε κοινά είδη όπως σακούλες συσκευασίας, φιλμ καλλιέργειας, υφαντικές ίνες και κύπελλα. Τα υλικά συσκευασίας από πολυγαλακτικό οξύ ήταν αρχικά ακριβά, αλλά τώρα έχουν γίνει ένα από τα πιο κοινά υλικά συσκευασίας. Το πολυ (γαλακτικό οξύ) μπορεί να κατασκευαστεί σε ίνες και μεμβράνες με εξώθηση, χύτευση με έγχυση και τέντωμα. Η διαπερατότητα νερού και αέρα του φιλμ πολυγαλακτικού οξέος είναι χαμηλότερη από αυτή του φιλμ πολυστυρενίου. Δεδομένου ότι τα μόρια νερού και αερίου διαχέονται μέσω της άμορφης περιοχής του πολυμερούς, η διαπερατότητα νερού και αέρα του φιλμ πολυγαλακτικού οξέος μπορεί να ρυθμιστεί ρυθμίζοντας την κρυσταλλική του πολυγαλακτικού οξέος.

Διάφορες τεχνολογίες όπως η ανόπτηση, η προσθήκη παραγόντων πυρήνωσης, ο σχηματισμός σύνθετων υλικών με ίνες ή νανοσωματίδια, η επέκταση της αλυσίδας και η εισαγωγή δομών διασταύρωσης έχουν χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση των μηχανικών ιδιοτήτων των πολυμερών PLA. Το πολυγαλακτικό οξύ μπορεί να μεταποιηθεί όπως τα περισσότερα θερμοπλαστικά σε ίνα (για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας συμβατικές διαδικασίες περιδίνησης τήγματος) και φιλμ. Το PLA έχει παρόμοιες μηχανικές ιδιότητες με το πολυμερές PETE, αλλά έχει σημαντικά χαμηλότερη μέγιστη θερμοκρασία συνεχούς χρήσης. Με υψηλή ενέργεια επιφάνειας, το PLA έχει εύκολη δυνατότητα εκτύπωσης, γεγονός που το καθιστά ευρέως χρησιμοποιούμενο στην εκτύπωση 3-D. Η αντοχή εφελκυσμού για το τρισδιάστατο εκτυπωμένο PLA προσδιορίστηκε προηγουμένως.