Εξασφαλίστε το στέγνωμα
Το νάιλον είναι πιο υγροσκοπικό, αν εκτεθεί στον αέρα για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα απορροφήσει την υγρασία στην ατμόσφαιρα. Σε θερμοκρασίες πάνω από το σημείο τήξης (περίπου 254 ° C), τα μόρια του νερού αντιδρούν χημικά με το νάιλον. Αυτή η χημική αντίδραση, που ονομάζεται υδρόλυση ή διάσπαση, οξειδώνει το νάιλον και το αποχρωματίζει. Το μοριακό βάρος και η σκληρότητα της ρητίνης είναι σχετικά αποδυναμωμένα και η ρευστότητα αυξάνεται. Η υγρασία που απορροφάται από το πλαστικό και το αέριο ραγίζει από τα μέρη σύσφιξης της άρθρωσης, το φως που σχηματίζεται στην επιφάνεια δεν είναι λεία, οι κόκκοι αργύρου, οι κηλίδες, τα μικροσπόρια, οι φυσαλίδες, η βαριά διαστολή τήγματος δεν μπορούν να σχηματιστούν ή να σχηματιστούν μετά τη σημαντική μείωση της μηχανικής αντοχής. Τέλος, το νάιλον που διασπάται από αυτή την υδρόλυση είναι εντελώς μη αναγώγιμο και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά ακόμη και αν ξαναξηρανθεί.
Το υλικό νάιλον πριν από τη λειτουργία ξήρανσης χύτευσης με έγχυση πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, για να στεγνώσει σε ποιο βαθμό από τις απαιτήσεις των τελικών προϊόντων αποφασίζεται, συνήθως 0,25% κάτω, καλύτερα να μην υπερβαίνει το 0,1%, εφόσον η πρώτη ύλη είναι στεγνή, χύτευση με έγχυση εύκολο, τα εξαρτήματα δεν θα φέρουν πολλά προβλήματα στην ποιότητα.
Το νάιλον θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιήσει ξήρανση υπό κενό, επειδή η κατάσταση θερμοκρασίας του στεγνώματος ατμοσφαιρικής πίεσης είναι υψηλότερη, η πρώτη ύλη που πρέπει να στεγνώσει εξακολουθεί να υπάρχει η επαφή με το οξυγόνο στον αέρα και η πιθανότητα οξείδωσης αποχρωματισμού, η υπερβολική οξείδωση θα έχει επίσης το αντίθετο αποτέλεσμα. ότι η παραγωγή εύθραυστων.
Ελλείψει εξοπλισμού ξήρανσης υπό κενό, η ατμοσφαιρική ξήρανση μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο, αν και το αποτέλεσμα είναι κακό. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί όροι για τις ατμοσφαιρικές συνθήκες ξήρανσης, αλλά εδώ είναι μόνο μερικοί. Το πρώτο είναι 60℃~70℃, πάχος στρώματος υλικού 20mm, ψήσιμο 24h~30h. Το δεύτερο δεν είναι περισσότερο από 10 ώρες όταν στεγνώνει κάτω από 90℃. Το τρίτο είναι στους 93℃ ή κάτω, στεγνώνει 2h~3h, γιατί στη θερμοκρασία του αέρα πάνω από 93℃ και συνεχή 3h παραπάνω, είναι δυνατό να γίνει αλλαγή χρώματος νάιλον, οπότε η θερμοκρασία πρέπει να μειωθεί στους 79℃. Το τέταρτο είναι η αύξηση της θερμοκρασίας σε περισσότερο από 100℃, ή ακόμα και 150℃, λόγω της έκθεσης του νάιλον στον αέρα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ή λόγω κακής λειτουργίας του εξοπλισμού ξήρανσης. Το πέμπτο είναι το στέγνωμα της χοάνης ζεστού αέρα της μηχανής χύτευσης με έγχυση, η θερμοκρασία του ζεστού αέρα στη χοάνη αυξάνεται σε τουλάχιστον 100℃ ή υψηλότερο, έτσι ώστε η υγρασία στο πλαστικό να εξατμίζεται. Στη συνέχεια, ο ζεστός αέρας απομακρύνεται κατά μήκος της κορυφής της χοάνης.
Εάν το ξηρό πλαστικό εκτεθεί στον αέρα, θα απορροφήσει γρήγορα το νερό στον αέρα και θα χάσει το αποτέλεσμα ξήρανσης. Ακόμη και στην καλυμμένη χοάνη του μηχανήματος, ο χρόνος αποθήκευσης δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλος, γενικά όχι περισσότερο από 1 ώρα σε βροχερές μέρες, οι ηλιόλουστες μέρες περιορίζονται σε 3 ώρες.
Έλεγχος θερμοκρασίας κάννης
Η θερμοκρασία τήξης του νάιλον είναι υψηλή, αλλά όταν φτάσει στο σημείο τήξης, το ιξώδες του είναι πολύ χαμηλότερο από τα γενικά θερμοπλαστικά όπως το πολυστυρένιο, επομένως η ρευστότητα σχηματισμού δεν αποτελεί πρόβλημα. Επιπλέον, λόγω των ρεολογικών ιδιοτήτων του νάιλον, το φαινομενικό ιξώδες μειώνεται όταν αυξάνεται ο ρυθμός διάτμησης και το εύρος θερμοκρασίας τήξης είναι στενό, μεταξύ 3℃ και 5℃, επομένως η υψηλή θερμοκρασία υλικού είναι η εγγύηση για την ομαλή πλήρωση του καλουπιού.
Αλλά το νάιλον σε κατάσταση τήξης όταν η θερμική σταθερότητα είναι κακή, η επεξεργασία πολύ υψηλού υλικού μέτριας υπερβολικά μεγάλης διάρκειας θέρμανσης μπορεί να οδηγήσει στην υποβάθμιση του πολυμερούς, έτσι ώστε τα προϊόντα να εμφανίζονται φυσαλίδες, μείωση της αντοχής. Ως εκ τούτου, η θερμοκρασία κάθε τμήματος του βαρελιού θα πρέπει να ελέγχεται αυστηρά, έτσι ώστε το σφαιρίδιο στην υψηλή θερμοκρασία τήξης, η κατάσταση θέρμανσης να είναι όσο το δυνατόν πιο λογική, κάποια ομοιόμορφη, για να αποφευχθεί η κακή τήξη και το φαινόμενο τοπικής υπερθέρμανσης. Όσο για ολόκληρο το καλούπι, η θερμοκρασία του βαρελιού δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 300℃ και ο χρόνος θέρμανσης του σφαιριδίου στο βαρέλι δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 30 λεπτά.
Βελτιωμένα εξαρτήματα εξοπλισμού
Το πρώτο είναι η κατάσταση στην κάννη, αν και υπάρχει μεγάλη ποσότητα υλικού προς τα εμπρός, αλλά η αντίστροφη ροή του λιωμένου υλικού στην αυλάκωση της βίδας και η διαρροή μεταξύ της ακραίας επιφάνειας της βίδας και του εσωτερικού τοιχώματος της κεκλιμένης κάννης αυξάνονται επίσης λόγω της μεγάλης ρευστότητας, η οποία όχι μόνο μειώνει την αποτελεσματική πίεση έγχυσης και την ποσότητα τροφοδοσίας, αλλά και μερικές φορές εμποδίζει την ομαλή πρόοδο της τροφοδοσίας, έτσι ώστε η βίδα να μην μπορεί να γλιστρήσει προς τα πίσω. Επομένως, πρέπει να εγκατασταθεί ένας βρόχος ελέγχου στο μπροστινό μέρος της κάννης για να αποτραπεί η ανάστροφη ροή. Αλλά μετά την εγκατάσταση του δακτυλίου ελέγχου, η θερμοκρασία του υλικού θα πρέπει να αυξηθεί κατά 10℃~20℃ αντίστοιχα, έτσι ώστε να μπορεί να αντισταθμιστεί η απώλεια πίεσης.
Το δεύτερο είναι το ακροφύσιο, η δράση της έγχυσης έχει ολοκληρωθεί, η βίδα πίσω, το λιωμένο στον μπροστινό κλίβανο υπό υπολειπόμενη πίεση μπορεί να ρέει έξω από το ακροφύσιο, δηλαδή το λεγόμενο «φαινόμενο σιελόρροιας». Εάν το υλικό που πρόκειται να σιελωθεί στην κοιλότητα θα κάνει τα μέρη με κηλίδες κρύου υλικού ή δύσκολα γεμίζουν, εάν το ακροφύσιο ενάντια στο καλούπι πριν από την αφαίρεση, και αυξάνει σημαντικά τη λειτουργία του προβλήματος, η οικονομία δεν είναι οικονομικά αποδοτική. Είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για τον έλεγχο της θερμοκρασίας του ακροφυσίου με τη ρύθμιση ενός ξεχωριστά ρυθμισμένου δακτυλίου θέρμανσης στο ακροφύσιο, αλλά η βασική μέθοδος είναι η αλλαγή του ακροφυσίου με το ακροφύσιο βαλβίδας οπής ελατηρίου. Φυσικά, το υλικό ελατηρίου που χρησιμοποιείται από αυτό το είδος ακροφυσίου πρέπει να είναι ανθεκτικό σε υψηλή θερμοκρασία, διαφορετικά θα χάσει την ελαστική του δράση λόγω επαναλαμβανόμενης ανόπτησης με συμπίεση σε υψηλή θερμοκρασία.
Εξασφαλίστε την εξάτμιση της μήτρας και ελέγξτε τη θερμοκρασία της μήτρας
Λόγω του υψηλού σημείου τήξης του νάιλον, με τη σειρά του, το σημείο πήξης του είναι επίσης υψηλό, το υλικό τήξης στο ψυχρό καλούπι μπορεί να στερεοποιηθεί ανά πάσα στιγμή λόγω της πτώσης της θερμοκρασίας κάτω από το σημείο τήξης, αποτρέποντας την ολοκλήρωση της δράσης πλήρωσης του καλουπιού , επομένως πρέπει να χρησιμοποιείται έγχυση υψηλής ταχύτητας, ειδικά για μέρη με λεπτά τοιχώματα ή εξαρτήματα μεγάλης απόστασης ροής. Επιπλέον, η πλήρωση καλουπιού υψηλής ταχύτητας φέρνει επίσης πρόβλημα εξάτμισης κοιλότητας, το καλούπι από νάιλον πρέπει να έχει επαρκή μέτρα εξάτμισης.
Το νάιλον έχει πολύ υψηλότερες απαιτήσεις θερμοκρασίας καλουπιού από τα γενικά θερμοπλαστικά. Σε γενικές γραμμές, η υψηλή θερμοκρασία καλουπιού είναι ευνοϊκή για τη ροή. Είναι πολύ σημαντικό για πολύπλοκα μέρη. Το πρόβλημα είναι ότι ο ρυθμός ψύξης τήγματος μετά την πλήρωση της κοιλότητας έχει σημαντική επίδραση στη δομή και τις ιδιότητες των τεμαχίων νάιλον. Κυρίως έγκειται στην κρυστάλλωσή του, όταν σε υψηλή θερμοκρασία σε άμορφη κατάσταση στην κοιλότητα, η κρυστάλλωση ξεκίνησε, το μέγεθος του ρυθμού κρυστάλλωσης υπόκειται στην υψηλή και χαμηλή θερμοκρασία καλουπιού και ρυθμό μεταφοράς θερμότητας. Όταν απαιτούνται τα λεπτά μέρη με υψηλή επιμήκυνση, καλή διαφάνεια και σκληρότητα, η θερμοκρασία του καλουπιού πρέπει να είναι χαμηλή για να μειωθεί ο βαθμός κρυστάλλωσης. Όταν απαιτείται ένα παχύ τοίχωμα με υψηλή σκληρότητα, καλή αντοχή στη φθορά και μικρή παραμόρφωση κατά τη χρήση, η θερμοκρασία του καλουπιού πρέπει να είναι υψηλότερη για να αυξηθεί ο βαθμός κρυστάλλωσης. Οι απαιτήσεις θερμοκρασίας καλουπιού νάιλον είναι υψηλότερες, αυτό συμβαίνει επειδή ο ρυθμός συρρίκνωσης σχηματισμού του είναι μεγάλος, όταν αλλάζει από τηγμένη κατάσταση σε στερεά, η συρρίκνωση όγκου είναι πολύ μεγάλη, ειδικά για προϊόντα χονδρού τοιχώματος, η θερμοκρασία του καλουπιού είναι πολύ χαμηλή θα προκαλέσει εσωτερικό κενό. Μόνο όταν η θερμοκρασία του καλουπιού είναι καλά ελεγχόμενη, το μέγεθος των εξαρτημάτων μπορεί να είναι πιο σταθερό.
Το εύρος ελέγχου θερμοκρασίας του καλουπιού νάιλον είναι 20℃~90℃. Είναι καλύτερο να έχετε συσκευή ψύξης (όπως νερό βρύσης) και θέρμανσης (όπως πρίζα ηλεκτρική ράβδος θέρμανσης).
Ανόπτηση και ύγρανση
Για τη χρήση θερμοκρασίας υψηλότερης από 80℃ ή αυστηρών απαιτήσεων ακρίβειας των εξαρτημάτων, μετά τη χύτευση θα πρέπει να ανόπτεται σε λάδι ή παραφίνη. Η θερμοκρασία ανόπτησης πρέπει να είναι 10℃~20℃ υψηλότερη από τη θερμοκρασία εξυπηρέτησης και ο χρόνος πρέπει να είναι περίπου 10 λεπτά ~ 60 λεπτά ανάλογα με το πάχος. Μετά την ανόπτηση, πρέπει να κρυώσει αργά. Μετά την ανόπτηση και τη θερμική επεξεργασία, μπορεί να ληφθεί μεγαλύτερος κρύσταλλος από νάιλον και η ακαμψία βελτιώνεται. Κρυσταλλωμένα μέρη, η αλλαγή πυκνότητας είναι μικρή, όχι παραμόρφωση και ρωγμές. Τα μέρη που στερεώνονται με τη μέθοδο ξαφνικής ψύξης έχουν χαμηλή κρυσταλλικότητα, μικρό κρύσταλλο, υψηλή σκληρότητα και διαφάνεια.
Προσθέτοντας παράγοντα πυρήνωσης από νάιλον, η χύτευση με έγχυση μπορεί να παράγει μεγάλο κρύσταλλο κρυσταλλικότητας, μπορεί να συντομεύσει τον κύκλο έγχυσης, η διαφάνεια και η ακαμψία των εξαρτημάτων έχουν βελτιωθεί.
Οι αλλαγές στην υγρασία του περιβάλλοντος μπορούν να αλλάξουν το μέγεθος των κομματιών νάιλον. Το ίδιο το νάιλον ποσοστό συρρίκνωσης είναι υψηλότερο, προκειμένου να διατηρηθεί το καλύτερο σχετικά σταθερό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί νερό ή υδατικό διάλυμα για την παραγωγή υγρής επεξεργασίας. Η μέθοδος είναι να μουλιάσουν τα μέρη σε βραστό νερό ή υδατικό διάλυμα οξικού καλίου (η αναλογία οξικού καλίου και νερού είναι 1,25:100, σημείο βρασμού 121℃), ο χρόνος εμποτισμού εξαρτάται από το μέγιστο πάχος τοιχώματος των εξαρτημάτων, 1,5 mm 2h , 3mm 8h, 6mm 16h. Η επεξεργασία ύγρανσης μπορεί να βελτιώσει την κρυσταλλική δομή του πλαστικού, να βελτιώσει τη σκληρότητα των εξαρτημάτων και να βελτιώσει την κατανομή της εσωτερικής πίεσης και το αποτέλεσμα είναι καλύτερο από την επεξεργασία ανόπτησης.
Ώρα αποστολής: 03-11-22